Mariken wordt 10
Het geluk bij de geboorte van onze kleine meid
was zuiver en breekbaar als glas.
Verwondering, verwarring en onzekerheid
… alsof het gister was.
De eerste lach, de eerste Sint en Piet.
De eerste dag in de kleuterklas.
Ook de eerste pijnen en verdriet
… alsof het gister was.
Wippend in de autostoel.
Waaiend op de schommel naast het terras.
Leven volgens goesting en gevoel
… alsof het gister was.
De eerste keer met de voeten in zee.
De eerste sneeuw op een dikke winterjas.
Uren studio 100 liedjes op TV
… alsof het gister was.
De dag dat ik van Mariken kon leren
wat meer te relativeren.
Toen ik leerde genieten van kleine dingen;
minder moest zagen, meer moest zingen.
De dag dat ik besefte dat perfectie vervelend is,
kregen dromen een nieuwe betekenis.
Mijn bolle baby, mijn tere tengere peuter.
Mijn vrolijke, onbezorgde kleine kleuter.
Mijn kindje dat geniet van groen en gras.
… alsof het gister was
De dag dat ik in haar ogen las:
‘het leven is geen wedstrijd en hoeft geen druk;
niet alleen winnaars verdienen geluk’.
… alsof het gister was.
Maar hoe zot de jaren ook zijn geweest,
morgen is het feest.
Komt dat zien, komt dat zien!
Mariken wordt reeds tien!
“Loop geen dromen achterna;
je kan ze nooit met open ogen vangen.
Ze waaien net boven je hoofd
als eenheid van verlangen.”
Maar,
als de wind gaat liggen
en even indut,
dan spring ik op, grijp z’n gedachten
en droom voor eeuwig luidop.
De hemel was helder.
Alleen de sigarettenrook
maakte je ogen dof.
“Het is koud”, zei ik.
“Hier”, antwoordde je, “neem m’n jas”.
En ik kreeg er meteen ook je warmte bij.
Only for a moment
I knew the real you;
a beautiful and happy girl
that now and then comes shining through.
No one knows what I’d give to see
my girl as she was meant to be.
Vertaling:
Slechts een moment
kende ik de echte jij
Een meisje mooi en blij
dat nu en dan komt aangespoeld
Niemand weet wat ik zou doen om
haar te zien zoals ze is bedoeld